افزودنی های پلیمری یا ادتیو به موادی گفته می‌شود که در درصدهای پایین به پلیمرهای مختلف برای بهبود خواص مورد نظر مانند اصلاح فرآیند پذیری، افزایش مقاومت حرارتی، افزایش مقاومت در برابر خش، ضربه و… اضافه می‌شوند.
وزن مولکولی افزودنی های پلیمری نسبت به یک پلیمر پایین‌تر بوده و درصد استفاده‌ی آن‌ها در فرمولاسیون مقادیر بسیار کمی است. در حین فرآیند اکستروژن یا تزریق مواد اولیه به دلیل حرارت بالا و مکانیزم تنش برشی ایجاد شده بر روی مواد اولیه، احتمال تخریب و سوختگی پلیمر ایجاد شده بسیار بالاست، لذا برای جلوگیری از ایجاد این وضعیت و همچنین بهبود فرآیندپذیری، روان شدن، نچسبیدن مواد مذاب به ماردون اکسترودر، قالب وهد استفاده از افزودنی های پلیمری امری اجتناب ناپذیر است.
موارد مصرفی این افزودنی ها در پلیمرهای مختلف مانند پلی‌آمید ها، پلی‌الفین ها و پلی‌استرها گوناگون است که متناسب با هر یک از این اجزا، مقدار درصد استفاده شده متفاوت خواهد بود.